Een jaar is voorbij. Alle seizoenen zijn geweest, alle feestdagen achter de rug. Onze verjaardagen, zíjn verjaardag, gevierd. Zonder hem. Ik sta nog steeds en alles gaat gewoon door. Of er niets is gebeurd. Het leven komt en gaat, net als sneeuw dat valt en weer smelt. Het enige dat overblijft is de herinnering.
(meer…)
Vandaag is het negen maanden geleden. Pas. Al. Een zwangerschap lang. Normaal houd je dan leven vast. Ik kruip die avond bij mijn zoon in bed. Hij heeft het zwaar, een longontsteking. Ik lig dicht tegen hem, aai en kroel hem, hij ontspant. Zing zoals zo vaak liedjes, nu met betraande ogen. Dan voel ik het. Het is zover.
(meer…)
Het is februari 2016 en het is ijskoud. Straatnieuws heeft mij de vrijheid gegeven om zelf een reportage te bedenken en uit te voeren. Het wordt een artikel over fietskoerieren. En zo rijd ik op een koude dag naast Gijs, een van de vennoten van De Fietskoerier Utrecht. Vijf jaar later is het opnieuw koud in februari. Opnieuw fiets ik naast Gijs. Nu niet mee op reportage, maar om ingewerkt te worden. Als fietskoerier.
(meer…)
Het is deze maand twintig jaar geleden dat ik een BTW-nummer aanvroeg bij de Belastingdienst en daarmee officieel als fotograaf ben gaan werken. Twintig jaar, dat is een flinke tijd en er is veel veranderd. Op alle vlakken, waaronder mijn bedrijf.
(meer…)
Krggg, tzzzzjk. Het is een prachtig geluid. Het geluid van grind en zand dat onder de banden van de fiets knispert. Ik rijd weer in het bos. Eindelijk, na zes en halve week. Mijn eerste rondje na mijn onfortuinlijke val. Wat heb ik het gemist. Het geluid, de omgeving, het bewegen van mijn benen en het sturen over de paadjes.
(meer…)
Langzaam zie ik de tijd wegtikken. Secondes, minuten. Net als op de intensive care. Vijf minuten, tien, vijftien, twintig. “24 Hours, the king of snakes,” brult Underworld in mijn oren. Dertig minuten, veertig. Het is genoeg, mijn lijf wil stoppen. Waar ik normaal mijn bed niet voor uit kwam, is nu een uitdaging geworden. Meer zit er niet in en dit is al winst.
(meer…)
Het is een prachtige route. Eentje om te onthouden. Wel hier en daar aanpassen, omdat ik soms over wegen word gestuurd waar ik niet mag fietsen. Gelukkig ken ik het gebied. Het laatste klimmetje, de afdaling en dan de laatste twintig kilometer naar huis. Mijn horloge trilt, een afslag. Hier? Echt? Ik probeer het, maar besluit snel dat ik beter kan stoppen.
(meer…)
Loondienst is dé toekomst. Althans, als je het vandaag gepresenteerde rapport van de commissie Borstlap over de regulering van werk moet geloven. Dat er wat moet gebeuren tegen de schijnzelfstandigheid snap ik. Met zelfstandigen werken in plaats van personeel om alleen de kosten te drukken en alle verantwoordelijkheid af te schuiven én tegelijk de zelfstandigen te verbieden om voor anderen te werken is te verwerpen. Maar om dan te kiezen voor een “werknemer, tenzij”-benadering is wel heel erg kort door de bocht. Want wat als je helemaal niet in loondienst wil, zoals ik?
(meer…)
Eigenlijk heb ik er een broertje dood aan: terugkijken op het oude jaar en goede voornemens maken voor het nieuwe. Want 1 januari is in feite niet meer en niet minder dan de dag na 31 december, zoals dagen elkaar altijd opvolgen. Toch ontkom ik er nu niet helemaal aan. Al is het dan vooral omdat het min of meer rond 1 januari valt. Plannen had ik al eerder gemaakt. De start loopt, zoals wel vaker, door omstandigheden helaas wat uit.
(meer…)