Onlangs werd ik gevraagd of ik op een school portretten wilde maken van kinderen die elkaar niet kennen maar als vriend op de foto gaan. Een leuke vraag en voor mij weer de kans om lekker te gaan flitsen. Door een wat te krappe planning is het opbouwen een beetje haasten, toch ben ik ruim op tijd klaar. Neerzetten en beginnen, zo simpel is het nu voor mij geworden, ik ben flitsen leuk gaan vinden.
Lees verder
Wie van mooie portretfotografie houdt kan bijna niet om de tentoonstelling Seydou Keïta – Bamako Portraits heen die binnenkort in Foam opent. Keïta (1921-2001) was een Malinese fotograaf die halverwege de twintigste eeuw in de toenmalige Franse kolonie portretten maakte van de inwoners. Het laat een mooi beeld zien van de inwoners van een land op weg naar zelfstandigheid.
Lees verder
Gestresst ging ik vandaag op pad. Gistermiddag was mij gevraagd een portret te maken vandaag voor Straatnieuws. Ik had nog plek in mijn agenda, dus zei ja. Daar had ik, fietsend door Utrecht, even spijt van. Het leven staat een beetje op zijn kop. Het loopt lekker met de opdrachten, maar privé-omstandigheden, waaronder mijn zoontje die weer opgenomen is, leveren meer spanning dan mij lief is. Waarom had ik ja gezegd, vroeg ik me af.
Lees verder
De verkiezingen in Amerika leiden altijd tot veel media-aandacht. Zeker met de twee kandidaten van dit moment. Zowel Hillary Clinton als Donald Trump hebben al heel wat jaren ervaring met de media en ze zijn veelvuldig geportretteerd. Voor de Time reden om wat portretten van Trump en Clinton onder elkaar te zetten, met het commentaar van de fotografen over de bewuste foto. Het zijn mooie overzichten geworden die niet alleen laten zien hoe de kandidaten door de jaren heen zijn veranderd. Ze tonen ook de verandering in de fotografie en het is interessant om te vergelijken hoe verschillend Clinton en Trump zijn gefotografeerd. Zo lijkt Clinton meer van opzij te worden gefotografeerd en Trump meer frontaal. Nog iets opvallend, bij Trump valt gelijk op welke foto door Platon is gemaakt, bij Clinton is de foto van Platon niet direct herkenbaar.
Noem de naam Helmut Newton en je denkt gelijk aan mode en naakte vrouwen. Newton, de fotograaf die terecht wereldfaam verwierf door zijn voor die tijd afwijkende foto’s. Waar de vrouw centraal staat en kleding en naaktheid elkaar aanvullen. In Foam hangt nu een overzichtstentoonstelling met de eenvoudige en tegelijk veelzeggende naam Helmut Newton – A Retrospective.
Lees verder
In 2015 besluit fotografe Robin de Puy om een paar maanden met een motor door de Verenigde Staten te rijden. Sinds ze de Photo Academy Award in 2009 heeft gewonnen is haar carrière in een stroomversnelling geraakt en komt ze te weinig aan eigen werk toe. Filmmaakster Simone de Vries en cameraman Maarten van Rossem volgden haar twee keer een week. Het levert de interessante documentaire Close-up: Robin de Puy – Ik ben het allemaal zelf op die onlangs te zien is geweest.
Lees verder
Liefhebbers van Helmut Newton, en wie is dat eigenlijk niet, kunnen binnenkort hun hart ophalen. Van 17 juni tot en met 4 september 2016 staat het Amsterdamse fotografiemuseum Foam geheel in teken van een retrospectief van de Amerikaanse fotograaf. Het oeuvre van Newton is indrukwekkend en hij kan als een van de belangrijkste fotografen van de vorige eeuw worden genoemd. Zijn invloed is nog altijd merkbaar. Op de expositie in Foam zijn ruim 200 foto’s te zien van Helmut Newton, merendeel vintage prints. De afdrukken zijn ter beschikking gesteld door de Helmut Newton Foundation in Berlijn. Daarnaast is de film Helmut by June te zien uit 1995, die zijn vrouw maakte.
Tegelijk met het nieuwe festival voor nieuwsfotografie kunnen ook de portretfotografen hun hart ophalen. Van 11 tot en met 14 februari 2016 wordt namelijk Rotterdam.Photo 2016 gehouden. Volgens eigen zeggen moet dit gratis festival hét openluchtfestival voor portretfotografie worden. Het festival valt samen met Artweek Rotterdam.
Lees verder
Aanvankelijk dacht ik dat de Fotoweek een beetje langs me heen zou gaan. Het publiek dat op de week afkomt is niet echt mijn doelgroep. Op mijn site staat niet voor niets dat ik familiefoto’s en trouwreportages graag aan mijn collega’s overlaat. Ik beleef meer plezier aan journalistieke, documentaire en straatfotografie. Toen ik gebeld werd of ik een popup fotostudio wilde bemannen, moest ik daarom even nadenken. Want wat is het nut voor mij? Ik ben overstag gegaan omdat ik de doelstelling van de Fotoweek geheel onderschrijf: de professionele fotografie promoten. Door mensen kennis te laten maken met professionele fotografie en te laten ervaren dat vakkennis wel degelijk een verschil maakt. Zodoende stond ik twee dagen in het restaurant van Dierenpark Emmen gezinnen te fotograferen.
Lees verder
Waarom een krant zowel een fotograaf als een journalist naar een interview stuurt, vraagt Paul Clappers zich af bij de Nieuwe Reporter. Dat moet toch efficiënter kunnen volgens hem. Als de journalist ook de foto maakt, is de krant goedkoper uit. Niet onbelangrijk in een tijd waar kranten het erg moeilijk hebben. Reacties blijven uiteraard niet uit. Fotografie is een vak, je vraagt een kapper ook niet om even het gebit na te kijken. De voorspelbare opmerkingen van in verdediging springende fotografen. Fotografen ook die het fotograferen heel technisch benaderen, als een ambacht. Het ambacht is echter maar één deel van het antwoord.
Lees verder