In 2001 ben ik mijn weblog begonnen en plaatste daar vooral links naar interessante fotografie, althans die ik interessant vond. Dat is een stuk minder geworden. Niet omdat er niet genoeg interessants te zien is. Of dat ik te weinig zie. Want meer dan ooit krijg ik allerlei mooi werk te zien. Zoals de foto’s van de van oorsprong Noorse fotograaf Pål Hansen.
Op de site van Hasselblad deelt hij een aantal fijne portretten en beschrijft daar in het kort hoe de foto tot stand is gekomen. Dat is altijd aardig om te lezen vind ik, het geeft een kijkje achter de schermen en daar kun je van leren. Dat je soms wat geluk moet hebben bijvoorbeeld.
De foto’s van Hansen spreken mij erg aan. Ik voel een band tussen de persoon op de foto en de fotograaf en daarmee met de kijker. Er wordt lekker licht gebruikt, goed onder controle en volledig functioneel. Het lijken best simpele portretten, toch zie je dat het niet zomaar tot stand is gekomen. Een intrigerende foto vind ik die van Nicole Kidman. Sowieso vanwege de actrice zelf, maar ook door haar pose, het licht en kleur. Dat het in slechts drie minuten gemaakt moest worden en dat Kidman alleen deed wat ze zelf wilde maken de foto nog intrigerender. En al had Hansen weinig grip op Kidman, uiteindelijk is zijn invloed natuurlijk van groot belang. Door goed voorbereid te zijn en net als Kidman te weten wat hij wil. Fijn werk dus, het onthouden waard.
