In 2015 besluit fotografe Robin de Puy om een paar maanden met een motor door de Verenigde Staten te rijden. Sinds ze de Photo Academy Award in 2009 heeft gewonnen is haar carrière in een stroomversnelling geraakt en komt ze te weinig aan eigen werk toe. Filmmaakster Simone de Vries en cameraman Maarten van Rossem volgden haar twee keer een week. Het levert de interessante documentaire Close-up: Robin de Puy – Ik ben het allemaal zelf op die onlangs te zien is geweest.
De reis is een belangrijke stap voor De Puy. Niet alleen moet ze over een mentale drempel heen, eigenlijk durft ze niet om alleen weg te zijn. Toch doet ze het en in de film zie je haar groeien. Ze wordt steeds zelfverzekerder en vrijer. Tijdens haar reis maakt ze veel foto’s, van mensen die ze zelf wil fotograferen. Je ziet De Puy aan het werk, vol concentratie. Je ziet haar genieten van de ontmoetingen. De film neemt je mee in de ontwikkeling die De Puy doormaakt en je snapt beter waarom ze fotografeert zoals ze fotografeert. Zelf heb ik altijd een ambivalente verhouding gehad met haar werk. Na het zien van de film snap ik een beetje waar dat vandaan komt en kan ik anders naar haar foto’s kijken.
Ps: lees vooral ook het interview dat ze had met De Volkskrant over haar reis.
