Als je het Fotomuseum in Den Haag binnenkomt word je overvallen door overdaad. Een overdaad aan rijkdom. Het geld spat bijna letterlijk van de muren. Al ruim vijfentwintig jaar legt de Amerikaanse fotograaf Lauren Greenfield de rijkdom in de wereld vast. Generation Wealth heet de expositie en laat genadeloos de obsessie met geld zien.
Lees verder
De Boelelaan Amsterdam, 10-10-2018 14:03
Tijdens het opruimen van de zolder voor een verbouwing vond Asya Ivashintsova-Melkumyan in 2017 een stoffige doos met negatieven en vooral veel nog niet ontwikkelde films. Het was het foto-archief van haar moeder Masha Ivashintsova (1942-2000). Na het ontwikkelen van de films zag Asya eindelijk wat haar moeder steeds fotografeerde en ze besluit de foto’s openbaar te maken.
Lees verder
Uit zestig nominaties heeft World Press Photo zes beeldmakers uit Zuid-Amerika geselecteerd voor het 6×6 Global Talent Program. Met het 6×6 programma wil World Press Photo internationaal onbekende talenten een internationaal podium geven. Zo hoopt de organisatie een meer divers beeld te geven van wat er op het gebied van visuele storytelling gebeurt, anders dan alleen via wedstrijden.
Lees verder
Vandaag zijn de genomineerden bij World Press Photo bekend gemaakt. Pas op 12 april wordt bekend wie welke prijs in de wacht heeft gesleept. Het is voor het eerst dat de organisatie van de meest bekende prijs voor fotojournalistiek dat doet. Het doel is eenvoudig: aandacht en dat is een goede zet.
Lees verder
Het schaamrood stijgt me naar de kaken. Ik loop met een fabrieksarbeider naar de kledingfabriek waar ze werkzaam is. Ze kijkt naar mijn afritsbroek van Perry Sport en zegt dat ze in de fabriek onder andere die broeken maken. Nu weet ik wat ik voor die broek betaald heb en wat zij aan uurloon krijgt en dat is geen fijn gevoel.
Lees verder
Vanaf 1 december 2017 kan weer ingeschreven en ingezonden worden voor de World Press Photo Contest en de World Press Photo Digital Storytelling Contest. Om een beter beeld te geven van wat er momenteel speelt, heeft de organisatie de categorieën bij de fotowedstrijd iets aangepast. Daarnaast gaat World Press Photo actiever proberen meer diversiteit bij de inzenders te krijgen.
Lees verder
Fotografie is een prachtig medium. Een moment wordt vastgelegd. Een fractie van een seconde vaak. De werkelijkheid van dat moment. Een werkelijkheid die is vastgelegd door iemand met zijn gedachte en gevoelens. Als kijker heb je weer je eigen gedachtes en gevoelens en de werkelijkheid die de fotograaf vast heeft gelegd kunnen voor de kijker weer een andere werkelijkheid zijn. Of in ieder geval een ander verhaal vertelt. Zelfs als de fotograaf zowel de maker als de kijker is. Dat besefte ik gisteren na het zien van een foto die ik notabene zelf had gemaakt die dag.
Lees verder
Veel fietsen is leuk, sommige fietsers maken het wel een beetje bont. Zoals de deelnemers aan de Transcontinental Race, een van de zogenaamde ultra-distance fietsraces. De fietsers leggen tussen de 3.500 en 4.200 kilometer af binnen twee weken en zijn volledig op zichzelf aangewezen. Om daar aan mee te doen moet je van een speciaal kaliber zijn. Fotograaf Camille McMillan volgt de races al een paar jaar, zo ook dit jaar. Bij The Guardian is een serie van haar te zien, samen met foto’s van James Robertson. Op haar Instagram kun je nog meer zien van deze bizarre wedstrijd, waar overigens ook de Nederlandse fotograaf en fietser Eric Kampherbeek aan mee heeft gedaan.
Met dank aan Jonneke voor de tip
In mijn jeugd was ik een hardrocker. Spijkerjack met emblemen, een puntband om mijn pols en lange haren. Helaas niet van dat mooie steile haar, maar haar dat a la Jimmy Hendrickx alle kanten op stond. Mijn favoriete band in die tijd was zonder twijfel Motörhead. Gewoon lekkere rauwe muziek en die stem van Lemmy vond ik geweldig. Vind ik eigenlijk nog steeds. Ik luister er nog zelden naar, maar steeds als ik wat zie over Motörhead word ik blij.
Lees verder