Eigenlijk wilde Alec Soth een positief verhaal vertellen bij Fotodok. Maar hij besloot toch de nodige negativiteit te verweven in zijn lezing, die de fraaie titel A Paralyzed Cyclops in the Democratic Jungle kreeg. Zwaar op de hand was de lezing van Soth niet, het bood wel genoeg voer om over na te denken. Soth nam ons gisteravond mee op zijn zoektocht en vertelde meer over zijn projecten.
(meer…)
Als ik aan mijn Indische oma denk, zie ik altijd een mooie lieve vrouw voor mij. Een krachtige vrouw ook, dat voelde ik als kind al. Pas later ben ik wat meer gaan beseffen wat zij allemaal heeft meegemaakt en doorstaan. Niet dat daar veel over gepraat werd, maar via via kom je zo steeds meer te weten. En ik ontdek steeds meer, ook al is mijn omaatje al jaren geleden overleden. Ik moet ook steeds aan mijn oma denken als ik de foto zie van Wainem, gemaakt door Jan Banning. Ik realiseer mij dan ook steeds dat er iets verschrikkelijks is gebeurd. Niet dat beide krachtige vrouwen hetzelfde hebben meegemaakt. Voor zover ik weet is mijn oma geen “troostmeisje” geweest, Wainem wel. Maar in het portret van Wainem zie ik wel eenzelfde kracht als van mijn oma, met ogen die meer vertellen dan je lief is. Een verschrikkelijk verhaal. Een verhaal dat wel verteld moet worden en dat dankzij Jan Banning nu eindelijk gebeurt.
(meer…)
Sinds 29 maart verschijnt De Volkskrant op tabloid formaat, dat zal waarschijnlijk niemand ontgaan zijn. Het kleinere formaat heeft duidelijk invloed op de fotografie. In een interview vertelde Reyer Boxem mij vorig jaar dat hij door tabloid tegenwoordig ‘zoomend’ moest fotograferen: geen ruimte, maar alles zo snel mogelijk duidelijk. Veel close-up werk dus. Dat komt de foto niet altijd ten goede, foto’s gaan ook meer op elkaar lijken. Ook De Volkskrant ontkomt er niet aan. Vaste freelancer Guus Dubbelman noemt in een interview met de Perstribune de stap naar tabloid zelfs dramatisch. Het wringt volgens hem en foto’s komen niet tot hun recht: “Fotojournalistiek begint minimaal bij vier kolom in een acht koloms broadsheet.” Vooral de voorpagina moet het bij Dubbelman ontgelden. Ik kan hem geen ongelijk geven.
(meer…)
Het fotografenduo Giuliyani (Yani en Juliette Bongers) heeft de 19e PANL Sony Alpha Award gewonnen met een serie dansers van het Nederlands Danstheater. Het juryrapport vermeld dat “deze serie de kwaliteit heeft die gemist wordt bij de andere inzendingen”. De winnende serie “genereert onmiddellijk een stroom vol ideeën en mogelijkheden”, aldus het rapport.
In totaal werden 1100 foto’s ingezonden in negen categorieën. De jury kende elf keer brons, zeven keer zilver en twee keer goud toe. PANL leden kozen in iedere categorie een winnaar.
De Franse Sophie Ristelhueber heeft de prestigieuze Deutsche Börse Photography Prize 2010 gewonnen voor haar retrospectief. De prijs wordt uitgereikt aan de fotograaf die het afgelopen jaar een significante bijdrage heeft geleverd aan de Europese fotografie. Het is een van de belangrijkste prijzen voor fotografie in de kunst. Ristelhueber onderzoekt de impact van het conflict op de architectuur en het landschap. Met de Deutsche Börse Photography Prize is een bedrag van £30.000 (ongeveer €33.500) gemoeid. De andere fotografen die op de shortlist stonden, Anna Fox, Zoe Leonard en Donovan Wylie krijgen elk £3.000.
De Amerikaanse fotojournalist Charles Moore is overleden. Moore is vooral bekend geworden door zijn foto’s van de Amerikaanse burgerrechtenstrijd. Zijn meest bekende foto is wellicht die van Martin Luther King, bij diens arrestatie. Bij Kodak hebben ze een mooie selectie van zijn foto’s. De fotograaf werkte met Kodak Tri-X. Moore is 79 jaar geworden.
Foto’s uit Noord-Korea zijn zeldzaam, zeker foto’s die door onafhankelijke fotografen zijn gemaakt. Bij de Big Picture hebben ze desondanks een mooie verzameling weten samen te stellen. Allemaal met Kim Jong-il. Ongetwijfeld veel in scene gezet. Buitengewoon fascinerend. Let alleen al eens op zijn kleding.
Het NIDF gaat door middel van vragenlijsten onderzoeken wat er speelt in de fotografie. De eerste enquête die wordt gehouden gaat over het gebruik van de videomogelijkheid bij digitale spiegelreflexcamera’s. Het is een korte vragenlijst, waarin gevraagd wordt of je de videomogelijkheid gebruikt en als je het niet hebt het zinnig vindt om te hebben.
Less Than One, Yakutia, Russia, 2008 © Alexander Gronsky
Alexander Gronsky (Estland, 1980) is de winnaar van de Foam Paul Huf Award 2010. Gronsky krijgt de prijs, die jaarlijks wordt uitgereikt aan jong fotografietalent tot 35 jaar, voor het werk dat hij tussen 2007 en 2010 maakte in Rusland. De voorzitter van de jury, Simon Njami, noemt Gronsky een ‘nieuwe docugrafische fotograaf’. Gronsky fotografeert “veraf, maar niet afstandelijk”, aldus Njami. Als prijs krijgt de winnaar € 20.000,00, een artist-in-residence in Amsterdam en een expositie in Foam van 27 augustus tot en met 10 oktober 2010. De jury was onder de indruk van de kwaliteit en diversiteit van de inzendingen, meldt het persbericht. Net als vorig jaar waren 81 fotografen genomineerd. Vorig jaar won Leonie Purchas de prijs.
Ik heb al meerdere malen geschreven over de problemen die fotografen in Groot-Britannië ondervinden. Officieel mag je heel veel als fotograaf, maar de praktijk is weerbarstig. In een artikel geeft de Times Online een duidelijk overzicht van de problemen die je als fotograaf kunt tegenkomen. Van ouders die hun eigen kinderen niet mogen fotograferen, tot fotograferen in metrostations. Aan het eind een paar tips. Wie meer wil weten over de rechten van de fotograaf in Engeland, kan overigens terecht bij Sirimo Photo. Daar staat een PDF met de rechten van de fotograaf online.