Zoef. De renners rijden in een hoog tempo langs mij heen Utrecht uit. De Grand Depart is voorbij. Het einde van een prachtig evenement waar ik lang naar heb uitgekeken. Vooral afgelopen week liep de Tourkoorts hoog op, niet alleen bij mij. Utrecht was in de ban de Tour, met honderdduizenden mensen langs het parcours. Waar ik normaliter mensenmassa’s mijd, was ik nu op mijn plek.
Het besluit om niet te werken, maar om als fietsliefhebber naar de Tour te gaan kijken is heel goed. Het enige dat ik hoefde te doen is genieten en dat heb ik zeker gedaan. Alle dagen loop ik met een lach op mijn gezicht. Want het is een mooi feest in Utrecht. Een van de mooie dingen aan wielrennen is dat je de sporters van dichtbij kunt zien, het is een toegankelijke sport. Geen wonder dat het alle dagen enorm druk is.
Lepelenburg Utrecht, 02-07-2015 18:34
Voor mij is het even zoeken naar een goede plek. Hoewel ik niet aan het werk ben, wil ik toch een mooie plek hebben om te kunnen fotograferen. Waar het publiek juicht, klikt mijn camera. Dat is mijn manier van toejuichen. Het is opvallend hoe makkelijk het gaat. Tijdens de ploegenpresentatie doet de beveiliging ontspannen als ik een ander standpunt wil hebben, de toeschouwers geven mij wat ruimte. Dat maak ik niet vaak mee.
Biltstraat Utrecht, 04-07-2015 15:28
Bij de eerste etappe, de tijdrit door de stad, is het niet anders. Ik dacht dat ik op één plek vast zal zitten, dat ik me niet meer kan verplaatsen. Maar het loopt anders. Als ik van de finish-locatie richting de Biltstraat fiets en bij de schouwburg een foto van de voetgangersburg wil maken, mag ik mijn fiets toch even op een plek zetten waar geen fietsen mogen staan. Bij het parcours zelf worden mij spontaan keukentrappetjes aangeboden om even op te staan, publiek laat me even voorgaan om een paar foto’s te kunnen maken. Niemand doet moeilijk. Fantastisch om mee te maken. Kippenvel als ik vanaf een balkon bij een vriend het gejoel door de stad hoor gaan zodra er een Nederlander op het parcours rijdt. Een onvergetelijke ervaring.
Kruisstraat Utrecht, 04-07-2015 16:15
De tweede dag is het wat rustiger, ik sta nu wel min of meer vast op een plek. Logisch, want de renners komen maar één keer voorbij. Toch zie ik ze twee keer, omdat ik mijn fiets zo heb geparkeerd dat ik snel van de ene kant van de stad naar de andere kan fietsen. Eerst komen ze langzaam voorbij in de neutrale zone, de tweede keer op volle snelheid. Wat is dat mooi en wat is het mooi om tussen die mensen te staan langs het parcours. Wat ik normaal alleen op televisie zie, beleef ik nu.
Kruisstraat Utrecht, 04-07-2015 17:20
Beide dagen fotografeer ik veel, meer dan ik dacht te doen. Ik fotografeer vooral waar ik zin in heb en dat bevalt goed. Zeker tijdens de tijdrit, daar komen ze tenslotte allemaal één voor één voorbij. Als de grote namen op het parcours rijden voel ik de adrenaline stijgen. Zo gaaf om Contador, Cancellara, Froome en Nibali voorbij te zien komen. Op dat moment heb ik alleen oog voor hen, andere momenten heb ik ook oog voor het publiek. Ik ben tevreden met wat ik heb gemaakt. Vooral omdat het een mooie herinnering is, ik proef de sfeer weer.
Zadelstraat Utrecht. 05-07-2015 13:25
De foto’s van de tweede dag zijn beduidend minder. Mijn locatie is niet perfect voor de foto’s. Met enige jaloezie kijk ik naar de foto’s van bijvoorbeeld Michael Kooren, het duo Til & Wijnbergh en van Pim Ras die notabene dichtbij mij stond. Op weg naar het parcours dacht ik er ook even aan om op het Domplein of om boven bij De Winkel van Sinkel te staan. Toch ben ik blij dat ik dat niet heb gedaan. Mijn foto’s mogen dan minder zijn, het was niet mijn doel. De foto’s heb ik voor mezelf gemaakt. Ik heb gedaan wat ik wilde doen, ik heb de Tour letterlijk gevoeld toen de renners voorbij kwamen racen. Het was geweldig om de Tour in mijn eigen stad te hebben, ik ben er trots op. Zullen we het nog een keertje overdoen?
Cartesiusweg Utrecht, 05-07-2015 13:59
