De kans dat ik verkleed hossend achter een carnavalswagen ga lopen is nagenoeg nul. Carnaval, ik heb er niets mee. Toch ben ik onlangs bewust en geheel uit eigen beweging naar carnaval gegaan. Niet in Limburg of Noord-Brabant, maar in Zevenaar. De plaats waar ik jaren heb gewoond. Ook daar wordt volop carnaval gevierd. Zevenaar ligt immers in een voornamelijk katholieke streek, de Liemers. En die streek is ook de reden om het carnaval te fotograferen.
In de ongeveer dertig jaar dat ik in Zevenaar heb gewoon heb ik een soort van haat-liefdeverhouding met de streek opgebouwd. Ik was maar wat blij dat ik Zevenaar kon verlaten. Weg uit het gebied waar voor mij veel te weinig te beleven was. Maar eenmaal woonachtig is de grote stad, bleef er toch een soort hang naar de Liemers. Het is er eigenlijk wel mooi. Een goed gebied om te wandelen en te fietsen en meer heuvels in de buurt dan bij Utrecht. Helemaal los van de streek ben ik nog niet, al acht ik het vrijwel uitgesloten dat ik er ooit nog ga wonen.
Haspelstraat Zevenaar, 10-02-2013
Met die ambivalentie wil ik al een tijd wat doen. Fotografisch uiteraard, want dat is mijn uitingsvorm. Gaandeweg heb ik het plan opgevat om de Liemers vast te leggen. Dat is met de Noorderlicht Masterclass in een stroomversnelling gekomen, want voor het thema landschap heb ik de Liemers gekozen. Soms heb je een zetje nodig om aan een serie te beginnen. Dus ben ik al een paar keer terug naar de Liemers geweest om er te fotograferen. Voornamelijk wat de streek zo bijzonder maakt, zowel in het landschap als in het doen en laten van mensen. De Liemers heeft namelijk nogal wat tradities, wat voor een groot deel te maken heeft met de katholieke kerk. Zo zijn er nog echte processies, de schutterijen zijn duidelijk aanwezig en carnaval dus.
Zodoende bevond ik me voor het eerst sinds jaren weer bij de carnavalsoptocht. Niet verkleed, wel met camera. Het was als vanouds, sinds de laatste keer dat ik carnaval heb gefotografeerd is er weinig veranderd. Ik vind het eigenlijk ook wel een boeiend schouwspel: mensen die verkleed lopen te feesten. Ik mag dan helemaal niets om carnaval geven, het is mooi dat de traditie in ere wordt gehouden en mensen er echt plezier aan beleven. Met mijn foto’s wil ik het carnaval dan ook niet belachelijk maken, dat is te makkelijk. Het feest is deel van de streek en dat wil ik laten zien. Mijn vooroordelen mogen overboord en ik ga op zoek naar de kern. Wat makkelijker gezegd dan gedaan is. Het helpt mij wel dat ik analoog fotografeerde, dan wordt alles toch wat bedachtzamer. Zo de optocht bekijken beviel me wel eigenlijk. Maar tegelijk dacht ik ook dat ik om echt de kern te raken ik misschien mee had moeten feesten. Alleen zie ik dat toch echt niet gebeuren.
De serie die ik heb gemaakt van het carnaval in Zevenaar is te zien in mijn beeldbank
