Een tijd terug uitte ik mijn twijfel of ik wel door zou gaan met mijn weblog en met nieuwsfotografie. Over het eerste heb ik een besluit genomen, over nieuwsfotografie twijfel ik altijd nog. Maar eerst het goede nieuws, althans daar ga ik vanuit: ik ga door met mijn weblog. De laatste tijd heb ik al weer met enige regelmaat foto’s op mijn weblog gezet. Het bevalt me goed om weer terug te zijn wat dat betreft.
Dat ik door zou gaan met webloggen lag eigenlijk wel voor de hand. Het zit iets teveel in mijn systeem. Bovendien, fotograferen is leuk, maar wat heb ik er aan als ik het voor mezelf houd. Foto’s moeten getoond worden en ik wil geen Vivian Maier zijn. Ik laat mijn foto’s graag voor mijn dood aan de wereld zien. Vandaar ook dat ik weer ben begonnen met vooral foto’s online zetten. Hoe traag het ook nog steeds gaat, want op de een of andere reden is WordPress heel erg traag geworden, zo traag dat het updaten van een weblog niet leuk meer is.
De traagheid heeft ook een beetje mijn lust weggenomen om continu nieuws online te zetten. Het moet soepel gaan, hindernissen heb ik al genoeg in mijn leven. Bovendien, en dat is misschien wel de echte reden waarom ik nog weinig nieuws online zet, weet ik nog steeds niet wat precies mijn toegevoegde waarde is met het online zetten van nieuws. Dat gebeurt al op zoveel sites, moet ik het dan nog eens doen? Of heb ik wel degelijk meerwaarde? Daarbij komt dat ik voor Pf ook al het een en ander online zet. Zet ik dan het nieuws daar of hier? Misschien moet ik wel een andere insteek voor mijn weblog kiezen. Maar welke? Er is dus nog genoeg twijfel. Voorlopig zal ik denk ik vooral foto’s online zetten. Maar hoop toch ook snel weer wat meer te schrijven. Stoppen doe ik niet.
Maar misschien stop ik wel met nieuwsfotografie. Ik heb er een soort haat-liefdeverhouding mee. Ik vind het echt ontzettend leuk om te doen. Met je neus erbovenop zitten, op de hoogte zijn van alles en het meemaken. Dat fascineert mij nog altijd. Ik wil altijd alles weten. Bovendien zei mijn moeder ooit eens tegen mij toen ik nog een klein jongetje was: je kunt het pas geloven als je het met je eigen ogen hebt gezien. Dat heb ik goed ingeprent. Maar, er daar komt te twijfel, het levert geen drol op. Via het persbureau krijg ik nog altijd iets van 10-15 euro per foto gemiddeld. Eigenlijk moet ik bij dat bureau weg, maar waar kan ik mijn nieuws dan nog kwijt? Op het ANP zit ik niet te wachten, want ik vind het niet prettig om min of meer mijn auteursrecht af te staan. Ik wil graag mijn controle houden. Het is tenslotte mijn werk.
Soms vraag ik me ook wel af of ik echt geschikt ben voor nieuws. Ja, ik kan het goed fotograferen en ik houd van de adrenalinekick om alles snel te versturen. Alleen mis ik nog wel eens wat belangrijks (het asbestverhaal in Utrecht bijvoorbeeld), ook mijn hoofd staat er door omstandigheden niet altijd na. Maar als ik nieuws fotografeer ben ik eigenlijk altijd wel in mijn element. Een rare paradox. Ik twijfel nog even door.
Prima dat je doorgaat, Bas.
Ik kijk altijd met plezier even op je site.
Fijn te lezen dat we verder kunnen blijven genieten van Rood Petje. En succes gewenst met je overwegingen om de juiste keuze te kunnen maken!!!