Op 2 oktober is de Nederlandse fotojournalist Jeroen Oerlemans doodgeschoten in Libië. Oerlemans was op het moment aan het werk voor Knack met de journaliste Joanie de Rijke. Hij zou door een sluipschutter om het leven zijn gebracht, de kogel zou net langs het kogelwerend vest van Oerlemans zijn geschoten. In juli maakte Oerlemans nog een serie voor De Volkskrant in Sirte, de plaats waar hij is overleden.
Het overlijden van Oerlemans komt als een schok. Oerlemans staat bekend als een zeer betrokken fotojournalist die zeker geen onnodige risico’s neemt. Hij bereidde zijn reizen altijd goed voor en was goed op de hoogte van de omstandigheden ter plekke. Een paar jaar geleden interviewde ik Oerlemans nog over dit onderwerp en over zijn eerdere ontvoering in Syrië. Het maakte indruk op mij. Niet alleen om hoe hij zijn werk aanpakte, vooral ook wie hij is als persoon. Zeker niet het stereotype oorlogsfotograaf die, als we de films moeten geloven, als een soort macho de wereld ingaat. Oerlemans was juist vrij onopvallend, rustig en sociaal erg betrokken. Hij wilde de wereld laten zien wat er speelde, maar een foto was nooit zijn leven waard. Helaas is zijn werk hem toch noodlottig geworden. Het is een groot gemis.