Een fotoboek als hommage

Hoewel het niet meer de status heeft die het ooit heeft gehad, is een fotoboek uitbrengen voor veel fotografen nog altijd een doel. Een soort nalatenschap met jouw werk. Voor mij geldt dat zeker ook. Nu heb ik in een grijs verleden al eens een boek zelf gepubliceerd, een écht fotoboek maken met een echte vormgever, bij een echte drukker, dat heb ik nog nooit gedaan. Tot nu dan.

‘Laat zien wie je bent,’ zei Ed van der Elsken ooit en die woorden vormen voor mij een belangrijke leidraad in mijn werk. Het kan dan ook niet anders dan dat mijn eerste echte fotoboek over een persoonlijk onderwerp gaat, dat ik al jaren fotografeer. Al een aantal jaar werd gezegd dat ik er iets mee moest doen. Nu is het tijd om het ook te doen. Dan heb ik het uiteraard niet over fietsen, dat op zich ook wel eens een boek mag worden, maar over mijn oudste zoon.

Zelfportret met mijn zoon

Met het boek wil ik een kijk geven in het bijzondere leven van een gezin met een zwaar gehandicapt kind. Natuurlijk komen de zorgen aan bod, maar meer dan dat wil ik laten zien hoe het leven met hem een verrijking is voor mij en hoe waardevol zijn leven is. Vaak genoeg gaat het alleen over de negatieve kanten, ik wil juist ook de positieve kant laten zien. Want zijn leven is bijzonder, dat merkte ik des te meer toen mijn tweede zoon werd geboren. Ik zie twee totaal verschillende werelden die allebei even mooi zijn.

Vanaf de geboorte heb ik mijn zoon gefotografeerd, altijd als vader. Zelfs op de meest slechte momenten ben ik blijven fotograferen. Omdat het deel is van zijn leven, dus ook deel van mijn leven en vooral omdat het mij helpt hem beter te begrijpen en dichter bij hem te zijn. Het boek wordt een hommage aan mijn zoon, mijn gezin en aan iedereen die om hem en ons heen staan en daarmee ook aan alle andere gezinnen met een gehandicapt kind.

Wanneer het fotoboek precies uitkomt weet ik nog niet, wel dat het dit jaar gaat gebeuren. De eerste stap is in ieder geval gezet door een vormgever te kiezen. En omdat zeker bij dit boek alles moet kloppen ben ik erg blij dat Syb. de vormgeving gaat doen. Hij mag aan de slag met voor mij zeer dierbare foto’s en ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt.

Er komt natuurlijk nog veel meer bij kijken en ik ben nu al blij met de tips en reflectie die ik krijg van mensen uit mijn netwerk. Uiteindelijk staat of valt alles met de financiering.Daar heb ik nog zeker hulp bij nodig. Natuurlijk zal ik crowdfunding inzetten, maar daar zal ik het niet alleen mee redden. Ik zal op zoek moeten gaan naar ingangen bij bedrijven of instellingen in de (gehandicapte) zorg, zoals een zorgkantoor. Want ook voor hen maak ik het boek, zodat zij weten voor wie zij eigenlijk werken: kwetsbare, maar vooral mooie en bijzondere mensen. Mijn zoon is daar één van en ik wil de hele wereld laten zien hoe fantastisch dat is.