zelfportret

Een ongeluk zit in een klein hoekje. Een cliché, maar helemaal waar zo ervoer ik gisternacht. Van mijn werkkamer op zolder viel ik door het trapluik naar beneden, waarbij mijn bovenbeen heel hard de rand heeft geraakt. Dat deed pijn, heel veel pijn zelfs en ik was maar wat blij toen de ambulance er was. Om uit te sluiten dat er niets gebroken is, moest ik naar het ziekenhuis voor röntgenfoto’s. En tja, nu ben ik eenmaal fotograaf en pijn of niet (lang leve de pijnstillers!), de camera moest mee. Tot grote verbazing van de ambulancebroeder. “U neemt die camera echt mee?” vroeg hij. Ehm ja, natuurlijk. Bij het ziekenhuis moesten ze wel lachen. Gelukkig bleek mijn been niet gebroken, maar ik lig even thuis onder de pijnstillers. Met de foto’s natuurlijk.