Vandaag heeft Joost van den Broek de Zilveren Camera gewonnen met zijn foto over de buren die verhaal komen halen bij de penningmeester van pedofielenvereniging Martijn. Het is onverwachte keuze van de jury, de foto van Mauro (gemaakt door Koen van Weel) was immers de grote favoriet bij het publiek. Er klonk dan ook veel verbazing toen bleek dat Van Weel niet de winnaar was bij de categorie Binnenlands Nieuws Enkel en zijn foto dus geen kans maakte op de Zilveren Camera. Ook Joost van den Broek was verrast zei hij toen bekend werd dat hij de eerste prijs in de categorie had gewonnen. Van den Broek heeft dit jaar zelfs vier eerste prijzen gewonnen. Naast de Zilveren Camera en de eerste prijs in de categorie Binnenlands Nieuws Enkel, won hij hij ook in de categorie Kunst, Cultuur en Entertainment Enkel en bij Binnenland Documentair.
De jury zegt in het juryrapport dat Van den Broek heel goed het Nederland van vandaag weergeeft: “Deze foto geeft een glashelder beeld van Nederland anno 2011: een multiculturele samenleving waarin ongeduld, agressie en de neiging om het recht in eigen hand te nemen de overhand lijken te krijgen.” Opvallend is dat in het juryrapport ook het ander werk van Van den Broek wordt genoemd.
Joost van de Broek heeft alleen naast de Nationale Portretprijs gegrepen. Die is gewonnen door Annaleen Louwes met het portret van Dees. “Het is net een schilderij van een Hollandse meester, herbergt een uitzonderlijke emotie, is prachtig van kleur en daarmee een toonbeeld van klassieke portretkunst”, is te lezen in het juryrapport.
Verrassend was ook de Canon Prijs voor vernieuwende journalistiek. Deze is dit jaar gewonnen door Jeroen Toirkens voor zijn project Nomad. Gedoodverfde favoriet voor deze categorie was echter Ilvy Njiokiktjien met een eveneens indrukwekkende documentaire over het Afrikaner Land. De jury maakt duidelijk dat voor Nomad is gekozen op basis van het gehele project, waaronder ook het prachtige boek, dus niet alleen de multimedia. In het juryrapport wordt ook de tijd die Toirkens in het project heeft gestoken gewaardeerd: “Een project ook dat in deze jachtige tijden benadrukt dat een jarenlange concentratie op één onderwerp leidt tot nieuwe inzichten, kennis en beelden die de clichés superieur ontstijgen.”
Kritiek heeft de jury ook, zowel bij de Zilveren Camera als bij de Canon prijs. Bij die laatste prijs is men erg tevreden over de toegenomen inzendingen, maar het niveau was vaak nog laag: “Velen van hen lijken daarbij de nieuwe media nog niet als een serieus platform te herkennen. De jury zag, om het bondig te zeggen, teveel inzendingen van websites waarop hoofdzakelijk foto’s waren geplaatst, of wat lukraak gedraaide filmpjes.” Bij de Zilveren Camera zegt de jury dat veel fotografen nog teveel het experiment schuwen om het verhaal in één foto te vertellen. Teveel inzendingen waren te klassiek.
De keuze van de jury heeft in ieder geval tot genoeg voer voor discussie gezorgd. Mijn mening over de uiteindelijke winnaars volgt later. Eerder schreef ik al dat ik de nominaties voor de Zilveren Camera niet al te sterk vond.
Ik vind de motivatie van de jury over de winnende foto wat merkwaardig.
“… een multiculturele samenleving waarin ongeduld, agressie en de neiging om het recht in eigen hand te nemen de overhand lijken te krijgen” suggereert dat de foto spanningen tussen autochtonen en allochtonen in beeld brengt.
Maar het nieuwsfeit is het belagen van het huis van een bekende pedofiel. Tussen de buren staat toevallig een mevrouw met een hoofddoek, maar dat maakt het toch geen foto over de “multiculturele samenleving”?