Nog altijd werk ik graag zo nu en dan op film, vanmorgen heb ik nog wat rolletjes volgeschoten. Het blijft een mooi medium om mee te werken vind ik. Niet alleen het fotograferen, ook het hele ritueel om het ontwikkelen en dergelijke heen vind ik een fascinerend onderdeel van de fotografie. Voor bepaalde toepassingen weliswaar, ik prijs me ook erg gelukkig met digitaal. Toch blijft het ophalen van de film en het bekijken van de negatieven of dia’s door een loupe iets heel speciaals. Dat gevoel deel ik niet alleen.
De Amerikaanse fotograaf Ed Wargin heeft dat zelfs heel sterk. Nog altijd is voor hem film het medium om mee te werken. Omdat het tastbaar is, precies en mooi is, zegt hij zelf. Het wachten op film van het lab vergelijkt hij met het wachten op kerstmis zodat je het speciale cadeautje kunt uitpakken. Zo erg is het bij mij niet, al begrijp ik heel goed wat hij bedoelt. Fotograferen met diafilm wordt echter steeds lastiger, er zijn nog maar weinig laboratoria in Amerika die goed E-6 kunnen ontwikkelen en er worden ook steeds minder films geproduceerd. Met zijn The Fresh Coast Project wil Wargin zijn liefde voor de (dia)film delen, gecombineerd met zijn passie voor het natuurgebied The Great Lakes in Amerika. Wie het gevoel niet herkent, omdat die misschien nog nooit op film gefotografeerd heeft, krijgt een kleine indruk in onderstaand filmpje. Dat geconcentreerd kijken door een loupe, dat is wel heel herkenbaar. Ik moet nog even wachten, want vrijdag zijn mijn (zwart-wit) films pas klaar.