Het is haast niet voor te stellen, maar de problemen rond het persoonsgebonden budget (PGB) zijn nog steeds niet opgelost. Al bijna drie maanden is de nieuwe methode van uitbetalen via de SVB van kracht en al bijna drie maanden wacht een groot deel van de zorgverleners op hun inkomen. Het is te zot voor woorden.
Nu ben ik de dans aardig ontsprongen. De betalingen van het PGB van mijn zoon gaan vrij goed. Ok, begin van het jaar werd ik horendol van steeds weer tegenstrijdige berichten van de SVB, de gemeente en het zorgkantoor via welke wet we nu budget kregen en was het budget lang onduidelijk. Maar eenmaal in het systeem gaat het goed. Nou ja, bij de eerste betaling werd geld overgemaakt naar een hulpverlener die niet meer voor ons werkte, terwijl haar opvolger geen geld kreeg. Dat is nu opgelost en afgelopen maand ging alles helemaal goed. Toch maak ik me zorgen over het PGB. Resultaten uit het verleden bieden nu eenmaal geen garantie voor de toekomst, vooral gun ik iedereen waar hij recht op heeft. Dat is niet alleen een goede uitbetaling, maar ook duidelijkheid en rust. Daar ontbreekt het behoorlijk aan.
Sterker, het ministerie en de SVB doen net alsof hun neus bloedt en alsof de PGB-er zelf voor de onduidelijkheid en onrust zorgt. Natuurlijk worden ook door de PGB-ers fouten gemaakt, niet iedereen is bovendien even goed in de administratie. Maar waar het de meeste budgethouders lukt om keurig op tijd de zorgverleners te betalen, lukt het een grote professionele organisatie niet om het goed te regelen. Dan moet je je toch achter de oren gaan krabben en bedenken dat het wellicht veel te ingewikkeld gemaakt is. De schuld bij de ander neerleggen is dan wel heel simpel en kinderachtig. Dat steekt, want net als de SVB hebben budgethouders het liefst dat er geen problemen zijn.
In plaats van te zoeken naar de oorzaken van de problemen en mogelijke oplossingen, wordt gekozen om de PGB-er in een slecht daglicht te stellen. Niet alleen zijn we zelf schuldig aan de problemen, de budgethouders worden neergezet als fraudeurs. Het wordt wel heel opvallend dat staatssecretaris Van Rijn met fraude aan komt zetten als hij weer op het matje geroepen wordt. Dat gebeurde onlangs weer.
Ik word dat afschuiven moe. Wees een vent en zeg eerlijk dat het een rommeltje is. Draai niet om de hete brij heen. Dat is geen fijne boodschap om te vertellen of te horen, door eerlijk te zijn creëer je een opening om uit het moeras te komen. Betaal uit, orden de administratie en houdt het bij. Geloof me, zo krijg je weer lucht. Lucht om opnieuw te kijken naar het systeem, zodat het voor iedereen overzichtelijk en toegankelijk is. Dat scheelt niet alleen veel stress, het schept duidelijkheid, voorkomt fouten en maakt misbruik makkelijker op te sporen. Dan kunnen we ons vooral weer richten op het regelen voor de best mogelijke zorg voor wie het nodig heeft.
Normaliter gaat deze blog over fotografie, dit gaat mij echter teveel aan het hart om niet te publiceren
