Vier jaar op pad met een raadslid

De aankomende vier jaar ga ik me onderdompelen in de lokale politiek. Dankzij snelle reacties op mijn oproep kan ik namelijk een raadsperiode meelopen met enkele raadsleden uit Utrecht. Gelijk kan ik vol aan de bak, want de dag na mijn oproep is er al een interessante activiteit: de nieuwe raadsleden krijgen een training over het functioneren in, met en van de gemeenteraad. Een dag later zijn de raadsleden geïnstalleerd. Het is het begin van een lang project, waar nog veel onzeker is en veel geregeld moet worden.

Het belangrijkste is in ieder geval achter de rug, ik heb drie politici bereid gevonden die het goed vinden om mij toe te laten in hun leven. Waarvoor nogmaals mijn hartelijke dank! Aanvankelijk had ik het plan om maar één raadslid te gaan volgen. Maar ja, er kan van alles gebeuren in de vier jaar. Dus heb ik mijn risico verspreid door drie raadsleden te volgen, elk van een andere politieke partij. Een daarvan wordt mijn hoofdpersoon: Anne-Marijke Podt van D’66, de grootste partij van Utrecht. De andere twee raadsleden zijn Marloes Metaal van het CDA en Queeny Rajkowski van de VVD. Drie vrouwen dus, dat is vooral toeval. Alledrie zitten ze voor het eerst in de raad, dat maakt het voor mij ook interessant en is een van de redenen geweest om voor hun te kiezen.

Om de raadsleden te volgen moet ik ook zorgen dat ik toegang heb tot de plekken waar ik wil zijn. Zoals de raadsvergaderingen, fractieoverleg, werkbezoeken, privé-leven en hun andere werkzaamheden. Dat wordt nog het nodige geregel. Gelukkig heb ik al snel een goed contact kunnen leggen met de griffie van de gemeenteraad in Utrecht en zij zijn erg positief over mijn project. Daardoor kon ik ook gelijk de eerste twee belangrijke gebeurtenissen fotograferen. Ook hiervoor mijn dank! Het is echter slechts het begin.

Wat minstens zo belangrijk is, is het vinden van geld om het project te financieren. Dan bedoel ik niet alleen om het eventuele boek of de expositie, maar vooral de tijd die ik in het project ga steken. Dus moet ik op zoek naar geldschieters, zoals fondsen, sponsoren en media die het werk willen publiceren. Een deel van het project zal ik via mijn agentschap Hollandse Hoogte proberen te verkopen. Ik hoop echter dat ik tijdens de vier jaar op regelmatige basis de foto’s kan publiceren in een krant of tijdschrift. Het lijkt mij juist mooi om het publiek het proces te laten volgen en niet alleen achteraf. Ik heb er vertrouwen in dat het me gaat lukken, het is in mijn ogen een interessant project.

Het worden ook spannende tijden, want wat er in de vier jaar gebeurt is niet vooraf te overzien. Soms vraag ik me dan ook wel af waar ik aan ben begonnen. Gelukkig houd ik wel van wat uitdagingen in mijn leven. Het project wordt het eerste echt langdurige project waar ik me bezig ga houden. Daarvoor waren de projecten van kortere duur (de serie over mijn zoontje zie ik daarbij niet echt als een fotoproject), al volg ik het Human Power Team Delft en Amsterdam ondertussen ook al weer een aantal jaar. Tijdens dit project kan ik mooi alles in praktijk brengen wat ik de afgelopen jaren heb geleerd met de Noorderlicht Masterclass en diverse workshops over documentaire fotografie en het vinden van fondsen. Al pas ik niet de volgorde toe die ik geleerd heb. Ik ben erg benieuwd wat ik allemaal de aankomende vier jaar ga meemaken en waar het me gaat brengen. Het zal ongetwijfeld pieken en dalen kennen. Daarover zal ik zo nu en dan wat bloggen als een soort kijkje achter de schermen.