Rust is belangrijk in de fotografie, helemaal bij portretfoto’s. Als de fotograaf onrustig is, zal de geportretteerde evenmin rustig zijn. Gisteren mocht ik voor De Gelderlander (via Novum) een portretfoto maken van een promovendus. De afspraak die door de krant gemaakt was, was aan de krappe kant. Maar het zou moeten lukken. Direct na de persconferentie over de Nikon D4 in Rijswijk moest ik weer op weg naar Utrecht. Wat later dan gepland en ook nog eens met vertraging. Vervelend genoeg had ik geen telefoonnummer gekregen van de persoon die ik moest portretteren, waardoor ik niet kon melden dat ik te laat was. Tot overmaat van ramp stond in de briefing ook nog een verkeerd huisnummer bleek.
Dus daar sta je dan, vermoeid en gespannen voor een gesloten deur. Na wat bellen met de redactie kreeg ik haar toch te pakken en kon ik alsnog de foto maken. Gelukkig maar. Maar voor ik de foto echt kon maken, moest ik zelf eerst rustig worden. Dat lukte gelukkig en al snel zag ik waar ik de foto wilde maken. Het huis een klein beetje verbouwen, dat hoort er eigenlijk standaard bij, zodat ze mooi in het licht zat. Rustig kijken, rustig praten en rustig fotograferen. Op weg naar mijn studio was ik alle stress weer vergeten. Achter de computer zag ik de foto’s en dat stemde mij blij. Ik ben tevreden. En nieuwsgierig welke van de drie doorgestuurde foto’s De Gelderlander heeft gebruikt. Want dat kan ik helaas niet zien.
prachtig Bas: als dit portret onder stress werd gemaakt dan wordt het hoog tijd dat ik eens ga kijken naar je ‘gebalanceerde’ portretten. ben onder de indruk!