Naar Amerika met HPT Delft en Amsterdam

Na ruim een half jaar voorbereidingen is het zover, het Human Power Team van Delft en Amsterdam (HPT) is op weg naar de recordraces in Amerika. Ook ik ga naar Amerika. Sterker, op het moment dat ik dit offline schrijf zit ik in het vliegtuig op weg naar Battle Mountain, Nevada. Het zal niemand verbazen dat ik ontzettend veel zin heb om dit te fotograferen.

Hoewel het mijn plan van begin af aan was om met het HPT naar Battle Mountain te gaan, was het niet gelijk zeker dat het mij ook zou lukken. Het is namelijk een eigen project geweest. Dus moest ik zelf op zoek naar financiers om de reis mogelijk te maken. Mede dankzij sponsoren, waaronder ligfietsfabrikant Raptobike, is het mij gelukt om de kosten te dekken. Dat proces van regelen is leerzaam geweest, het is voor het eerst dat ik zo’n project heb aangepakt. Mijn laatste eigen grote project speelde zich helemaal in Nederland af, dat is een stuk eenvoudiger.

De voorbereidingen van mijn kant zitten niet alleen in het regelen van het geld. Ik moest ook goed bepalen wat voor apparatuur ik meeneem. Eenmaal in Amerika moet ik wel zeker zijn dat ik alles heb en dat ik vertrouwd ben met al het gereedschap. Na een training van het team op de RDW baan in Lelystad wist ik uiteindelijk wat ik allemaal nodig had. Of denk te hebben, want helemaal 100% zeker dat ik niets mis is er natuurlijk niet.

Uiteindelijk heb ik een behoorlijke koffer aan apparatuur mee. De koffer met de spullen is zwaarder dan de rugzak met alle kleding en dergelijke. Dat leverde nog wat gedoe op bij het inchecken op Schiphol, maar door de zwaarste camera met het zwaarste objectief om mijn schouder te hangen, gaat het allemaal goed.

Op zich schrijf ik zelden over de apparatuur op mijn blog. Maar misschien is het toch wel aardig om een overzicht te geven van de spullen die ik mee heb. Als koffer gebruik ik de LowePro X200, die voldoet precies aan de normen van de handbagage en daar kan veel in. Het scheelt me ook een hernia. In de koffer zitten drie spiegelreflexcamera’s: een Canon EOS-1D X, een EOS-1Ds Mark III en een EOS 5D Mark III. De 1Ds wordt de remote camera. De andere twee hangen om mijn schouders. Een met een 70-200 mm f/2.8 IS en de ander met een 17-40mm f/4. Verder gaan er nog een 2x teleconverter, een 40mm f/2.8 pancake, een 35mm f/1.4 en een 8-15mm f/4 Fisheye mee. Die laatste is ook gelijk als test voor Pf. Zo krijg ik een deel van mijn tijd in Amerika weer vergoed. Dan heb ik nog een 580 EXII flitser, een gorillapod, een klein driepootje en een groot statief mee. Ook zitten er drie PocketWizard Plus III in de koffer. Als reservecamera gaat nog een Olympus OM-D mee, met een 12mm f/2, een 25mm f/1.4 en een 45mm f/1.7. De OM-D wordt ook de camera voor de snapshots op momenten dat er niet gereden wordt. Uiteraard ook een laptop om de foto’s te kunnen afwerken en twee externe harde schijven, zodat ik ter plekke een back-up kan maken. De camera’s zijn geladen met 16GB kaartjes (2 per camera als die mogelijkheid er is), plus wat reserve.

Al met al een flinke set dus (en dan noem ik even niet alle laders, GPS, telefoon etc). Niet alles is in mijn bezit overigens, om alle spullen voor elkaar te krijgen heb ik ook mijn netwerk ingezet. Waarvoor dank! Volgens mij kan ik met de set prima uit de voeten. Gelukkig heb ik alles ook goed kunnen uitproberen. Nu zorgen dat ik daar ook goed werk ga maken. Dat zullen jullie vanzelf zien op de blog. Zo nu en dan zal ik ook wat uitleg geven over mijn werkwijze als ik er aan toe kom. Wie het team wil volgen, kan mijn artikelen lezen die op ligfiets.net ga plaatsen en uiteraard kun je ook de site van het HPT zelf bekijken. Nu hopen dat de voorbereidingen van mij en van het team zich uitbetalen. Hoe dan ook, het wordt een mooie tijd! Ik heb er zin in.