Als je ’s avonds langs de huizen loopt en het licht brandt, zie je soms mooie taferelen. Wellicht zie je het maar een fractie van een seconde, je gaat vanzelf verhalen bedenken wat er gebeurt. De Amerikaanse fotografe Gail Albert Halaban fotografeert die taferelen. Van het ene appartement fotografeert ze het andere appartement. Geheel met medeweten van de bewoners, de foto’s zijn geënsceneerd. Het maakt het werk zeker niet minder boeiend. Sterker, haar werkwijze is net als de foto’s interessant.
Haar eerste foto’s maakte ze nog analoog, sinds 2012 fotografeert ze met een digitale middenformaatcamera waardoor haar werk een nieuwe laag krijgt. Ze is namelijk niet lijfelijk aanwezig bij het maken van de foto’s. Haar camera stuurt ze gewoon op. De bewoners van het appartement zetten de camera neer en instrueren hun overburen. Gail Albert Halaban bedient de camera online vanuit haar werkruimte in New York en geeft via Skype instructies hoe de camera gepositioneerd moet worden en hoe de bewoners moeten gaan staan. Met het project wil ze de buurtbewoners met elkaar in contact brengen.
