Een afdruk maken in de doka is letterlijk een kwestie van je handen laten wapperen om door te drukken en tegen te houden. Waar je met Photoshop eenvoudig selecties kan maken en de afdrukken zonder problemen kunt reproduceren, is het lastig om precies dezelfde afdruk te maken. Vooral als je veel moet doordrukken of tegenhouden om de accenten goed te leggen. Het wordt nog lastiger als je na een paar dagen of maanden dezelfde foto opnieuw moet afdrukken.
Ervaren dokawerkers hebben dan ook proefafdrukken liggen met aanwijzingen. Het is echt ambachtswerk, dat rap aan het verdwijnen is. In een interview uit 2012 met meesterdrukker Pablo Inirio van Magnum Photos in New York wordt het vak een laatste eer bewezen en is goed te zien hoe complex een afdruk maken kan zijn (bij Petapixel zie je ook de echte print). En wie denkt dat er in de doka bijna niets wordt gedaan, ziet zijn ongelijk.
Het geluid van analoog
Hoe klinkt analoge fotografie, dat laat Tywen Kelly zien in een film.…
Gekriebel in de doka
Door drukken, houden handen zich letterlijk soms tegen.
Kamers donker, maak het lastig tot juiste druk af heen.
Verduurzamen als waren moleculen door momenten beinvloed.
Dagen verzetten elkaar toch onderdanig voor het ambachtswerk.
Zo kriebeld de sneeuwvlokken in kamers vol verlichte duister.
©Gouwerijn
Tja toen was fotografie nog een echt vak of ambacht,ik heb nog twee complete doka’s staan
maar helaas ontbreek het aan ruimte(het gevolg van photoshop :-) ) toen werden foto’s en fotografie nog goed betaald,nu is het anders het is er niet beter op geworden .
Maar wel bereikbaar voor veel amateurfotografen die gratis foto’s weggeven aan het Amateur Neerlands Persbureau die er graag misbruik van maakt om het hoofd boven water te houden.
Ik heb in de jaren dat ik analoog fotografeerde nooit last gehad van mijn handen,maar sinds in digitaal fotografeer des te meer gewoon omdat je vaak de camera constant op de zelfde manier vast houdt omdat deze bijna alles zelf kan,gewoon omdat je handen minder in beweging zijn dan met het analoge fotograferen waar je zelf nog je lenzen scherp moest stellen iets wat nu bij amateurfotografen en zich zelf professionals ondenkbaar is.
Zelf je fotorolletjes ontwikkelen en als je ze snel moest bewerken en afdrukken even met de haardroger droog blazen ook al ging dat wel eens niet goed :-) snel afdrukken en dan race naar de krant om de foto’s daar te krijgen.
Later had ik een fotozender van Hell dat scheelde veel rijwerk en leverde ook meer op,eerlijk gezegd mis ik het wel maar ja tijden veranderen
,moest je vroeger alles zelf doen in de DOKA nu steek je de geheugenkaart in de PC of card reader en weer zijn je handen bezig in een zelfde positie.
Hierdoor verkrampte mijn handen en polsen na weken lang een demonstratie te hebben gefotografeerd voor het FNV ,nee digitaal fotograferen is leuk maar heeft mijn inziens niets te maken met het vak en de fotojournalistiek van vroeger toen waren je handen constant inbelweging en had ik geen last van overbelaste en verkrampte handen wat een tijd zeg.
Ik kan het iedere fotoamateur aanraden die zich in de fotografie verder wil bekwamen aanraden dit ergens te gaan leren het geeft een andere kijk op de fotografie zeker als je maar een rolletje hebt van 36 opn dan leer je ook kijken hoe en wat je fotografeert en ach het is in niets te vergelijken met nu waar sommige sportfotogragen zoals ik ze vaak noem meer dan 2 tot 3 duizend foto’s maken.
Als wij dit vroeger hadden gedaan dan had ik nu nadat ik was gepensioneerd nog steeds mijn films aan het ontwikkelen geweest |:-)
Tja tijden veranderen