Het blad Nieuwe Revu gaat zich niet langer houden aan de zogenaamde mediacode van de RVD. Het is een eenzijdig opgelegde ‘afspraak’ dat de pers de leden van het Koninklijk Huis met rust laat in ruil voor wat mediamomenten, bedoeld om de persoonlijke levenssfeer te beschermen. Wie zich niet aan de regels houdt, wordt uitgesloten van de mediamomenten en er kunnen juridische stappen worden ondernomen. Dat is in het verleden al een paar keer gebeurd.
Dat de Nieuwe Revu de code niet meer onderschrijft, lijkt me terecht. Met de mediacode censureert de RVD de media en de code druist in tegen het recht op vrije nieuwsgaring. Juist door het te gebruiken om druk uit te oefenen op straffe van uitsluiting en rechtszaken. Door de code niet meer te erkennen wacht de Nieuwe Revu een rechtszaak en ze zullen niet meer welkom zijn bij de volgende persmomenten. Maar ach, wat mis je daar nu aan? Daar staan al tientallen fotografen en journalisten, wat heb je daar nog te zoeken? Desondanks is dergelijke censuur verwerpelijk en dient de mediacode op die manier niet meer gebruikt te worden.
Ik zeg bewust ‘op die manier’, want op een andere manier heeft de mediacode nog wel waarde. Namelijk als een soort gentlemen’s agreement. Gewoon een gezonde afspraak tussen twee partijen. Val ons niet zo vaak lastig en wij maken het jullie niet onnodig moeilijk. Als de mediacode op die manier wordt geïnterpreteerd lijkt het me geen slechte afspraak. Juist de actie van de Nieuwe Revu om foto’s uit de privesituaties te publiceren bewijst de zin van zo’n afspraak.
De leden van het Koninklijk Huis zijn publieke figuren en helaas voor hun betekent dat ze meer in de belangstelling staan dan een eenvoudige burger. Ze moeten rekening houden dat wat ze doen vastgelegd kan worden. Ze zullen er waarschijnlijk horendol van worden. Maar dat ze publieke figuren zijn, betekent nog niet dat ze geen privéleven mogen hebben. Hier zouden de media op hun beurt rekening mee mogen houden. Wat afstand bewaren, letterlijk en figuurlijk, is niet verkeerd. Dat ‘de mensen’ graag alles willen weten is nog geen valide reden om dat allemaal te publiceren en de koninklijke familie overal maar te fotograferen, ook al is het op een openbaar terrein. Want wat is het nut om foto’s te publiceren van prinses Amalia op het hockeyveld? Nieuwsgierigheid is iets anders dan nieuwswaardigheid.
Door juist op de huid van personen te zitten in het kader van vrije nieuwsgaring kan zich ook tegen de media keren. De personen zullen zich veel vaker en eerder terugtrekken uit de belangstelling en zullen moeilijker gaan doen om mee te werken. Voor beide partijen is dat jammer. Juist door elkaar wat te gunnen bereik je meer. En natuurlijk is daar wel eens wat frictie, dat is het gezonde spel. Maar een mediacode helpt niet, net zomin als door te schieten naar de andere kant en juist privésituaties die niets met nieuwswaarde te maken te hebben te fotograferen en te publiceren.
