Het is bijna niet voor te stellen, maar er zijn tijden geweest dat het technisch vrijwel onmogelijk was om iemand op straat op de foto te zetten. De belichtingstijden in de begintijd van de fotografie waren zo lang, dat bewegende onderwerpen gewoon niet werden vastgelegd. Althans niet herkenbaar. Het levert in ieder geval mooi lege straatbeelden op, een aangename rust. Heel anders dan het drukke verkeer van nu. Maar goed, in hoeverre gaven die foto’s de werkelijkheid weer als bewegende onderwerpen gewoon van de foto ‘verdwijnen’ (en dat zonder Photoshop!).
Bij het bekijken van oude daguerrotypes van Cincinnatie dacht Robert Krulwich van de NPR (National Public Radio) de oudste foto gevonden te hebben waar mensen op staan. De foto dateert uit 1848. Blogger Hokumburg vond via Wikipedia (Or maybe we googled something like “old photographs,” we can’t remember for sure) een oudere foto waarop hij een mens meent te herkennen. Die foto komt uit 1838 en is gemaakt door Daguerre zelf. Of het nu echt de eerste foto waarop een mens te herkennen is, of niet, het is een mooi stukje speurwerk. En een goede reden om weer eens naar oude foto’s te kijken. Wat waren de straten toen heerlijk leeg…
Prachtig om te zien..en uit die tijd al technisch beter dan het hedendaagse Impossible project ;)
Grappig, volgens mij wordt die foto van Daguerre uit 1838 in het algemeen al gezien als de eerste foto waar mensen op staan.
Dat meen ik me toch te herinneren van de lessen kunstgeschiedenis op de KABK…
Heerlijk leeg… zonder al die geparkeerde auto’s denk ik dat je bedoelt? De mensen waren er immers wel. Overigens die lege straten zonder mensen is nu technisch toch ook nog mogelijk met een filter en statief. Afgezien dan van al dat geparkeerde blik begrijp ik die nostalgische gedachten niet helemaal over die aangename rust. Maar ben het wel met je eens dat die oude foto’s wel een bijzondere indruk maken.