Vijf jaar geleden zette ik een grote stap in mijn fotografie: ik sloot mij aan bij Hollandse Hoogte. Het maakte mij trots, een bevestiging van mijn kwaliteiten. Het heeft mij geen windeieren gelegd, dat zag ik al na een jaar. Geregeld had ik een mooie verkoop, helaas vaak ook een van slechts een paar euro of nog minder. Vooral was Hollandse Hoogte een plek om mijn fotografie aan een bredere markt aan te bieden en niet geheel toevallig waren vooral mijn fietsfoto’s populair. Toch is er nu een einde gekomen aan de samenwerking, veel eerder dan ik had ik gedacht.
Hollandse Hoogte en ik zijn in de vijf jaar wat uit elkaar gegroeid. Mijn leven veranderde mij en mijn fotografie, het agentschap verlegde de koers om te kunnen blijven bestaan in de markt. Ik verkocht nog altijd geregeld foto’s via Hollandse Hoogte, het enthousiasme was wel wat minder geworden. Toen kwam het bericht dat ANP Hollandse Hoogte heeft overgenomen. Dat is voor mij een afslag waar ik niet in mee wil gaan.
De combinatie wordt mijns inziens een te groot machtsblok. Ze vertegenwoordigen een groot deel van de Nederlandse redactionele fotografen én vrijwel alle buitenlandse fotoagentschappen. Dat is niet goed voor de fotografie en de fotografen. Het maakt fotografen te afhankelijk, de tarieven en voorwaarden kunnen nog meer onder druk komen te staan. Het bureau krijgt een te grote invloed op het aanbod, wat kan leiden tot een verschraling in het aanbod en de onafhankelijkheid. Dat zit mij niet lekker en daarom heb ik mijn contract opgezegd. Met pijn in het hart, want Hollandse Hoogte heeft mij veel opgeleverd. Daar ben ik het agentschap dankbaar voor.
Gelukkig heb ik een goed alternatief gevonden om mijn fotografie onder te brengen: De Beeldunie. Het is een nog jong fotoagentschap met gerenommeerde fotografen dat beter aansluit bij de kant die mijn fotografie opgaat. Het is nog minder dan Hollandse Hoogte gericht op nieuws en biedt een goede plek voor mijn eigen onderwerpen die vooral gaan over het dagelijks leven. Bovendien hanteert De Beeldunie, zoals het agentschap zelf zegt, duurzame prijzen. Minder volume, meer passend bij de waarde van de fotografie.
Waarschijnlijk ga ik het merken in mijn omzet, maar dat neem ik voor lief. Mijn foto’s zijn daar beter op hun plek en het geeft mij nog meer ruimte om me te richten op wat ik wil vertellen en laten zien en ik hoef me minder te laten leiden door wat verkoopt. Inhoud voor de vorm, dat vind ik altijd prettig in de fotografie. Ik kijk uit naar de samenwerking met De Beeldunie en ben trots tussen zulke goede fotografen te staan. Vanaf 1 augustus zul je daar mijn foto’s kunnen vinden. Met natuurlijk nadruk op een oer-Nederlands onderwerp: fietsen.
Bas je hebt gelijk dat je bent uitgestapt bij HH ik noem het meestal HaHa de reden waarom ik die bureau zo noem is dat ze ooit mijn foto’s wilde hebben maar dat ging niet volgens deze club want in een onderschrift stond een komma verkeerd volgens de redactie,tja ze hadden die foto’s graag gehad en willen verkopen maar die komma hé.
Ik noem dit een laatste stuiptrekking van een onkundige fotoredactie want fotograferen is een heel ander verhaal en bovendien heb ik geen interesse om naast een fotoverhaal nog eens een te zitten schrijven want dat is mijn passie niet en daar hebben ze toch echte journalisten voor toch ?? iedereen zijn eigen verdienste maar helaas heb ik die ook heel vaak aan elkaar horen vragen hoe ze het één en ander moeten spellen .
Maar goed ook het ANP vroeger noemden werd dit het Algemeen Nederland Persbureau dat de redacties en fotoredacties voorzag van goed een kwalitatieve foto’s voor zover dat mogelijk was voorzien.helaas noem ik het nu Amateur Nederlands persbureau verwijzend naar de vele amateurs die dagelijks met hun telefoon kiekjes op hun site staan en ja er staat een heus ANP watermerk in dus daar zijn de makers wel erg trots op!! maar het betekende wel de ondergang van de beroeps fotojournalist en andere fotografen die leven van sportfotografie ook hier weer kiekjes bij het amateur Nederlands persbureau
Nu ben ik fotograaf en fotojournalist geweest (en nu gelukkig gepensioneerd en wonende in Portugal) en heb altijd goed geld verdiend in de fotojournalistiek maar ook mijn handen kapot gefotografeerd gevolg hiervan is dat ik mijn handen en vingers bijna niet meer kaan bewegen laat staan een tekst schrijven,maar ik heb een fijne tijd gehad als fotojournalist ondanks dat ik niet veel meer met mijn handen kan
Maar met de komst van heel veel GRATIS content en goedkope kiekjes die met een mobieltje zijn smartphone zijn gemaakt hebben de markt snel doen verslechteren en men neemt de rommel die men krijgt maar voor lief heb ik het idee want het kost immers niets.
Ook het NVJ lacht je in je gezicht uit en zoals mij zeer arrogant en vooral als een DOME fotojournalist hielden werd mij gewoon mede gedeeld door de telefoon”ach mijn heer u heeft toch een goed tijd mee gemaakt waarin u goed verdiende als fotojournalist dus waar maakt u zich druk over” ik heb maar één gedachten hierbij zij zitten bij het NVJ als mede bij Amateurs Nederlands Persbureau en Ha Ha niet te wachten op beroeps fotografen ook al zouden ze die als je hun geloof vertegenwoordigen ,maar ja die amateur kan straks ook lid worden van ht NVJ een dan brengen ze weel geld in het laatje lees bankrekening waarvan ze hun salaris weer kunnen betalen
Jammer maar ze hadden gelijk bij het NVJ :-) ik en de oudere fotojournalisten hebben goede tijden door gemaakt en goed verdiend in de fotografie dus kan ik tevreden terug kijken en denken vanaf mijn balkon met uitzicht op een mooi strand in Portugal