Bij The New Yorker staat een aardig interview met fotojournalist Benjamin Lowy, die al op jonge leeftijd menig conflict gefotografeerd heeft. Onder een aantal foto’s vertelt Lowy over zijn werk en hoe hij nu in het leven staat. Zo zegt hij onder meer dat hij last heeft van PTSD en zegt hij dat oorlogsfotografie heel makkelijk is: je gaat ergens heen en maakt foto’s, daar komt het op neer. Je hoeft je niet echt te verdiepen in het onderwerp, in tegenstelling tot documentaire fotografie.