Een paar weken geleden werd ik op een bijzondere fotoserie attent gemaakt, al die tijd was ik van plan om er over te loggen. Het kwam er alleen steeds niet van. Maar bij deze alsnog. Fotograaf Phillip Toledano hield na het overlijden van zijn moeder in 2006 een dagboek bij over zijn vader en de relatie tussen hem en zijn vader. Vanzelfsprekend ook in beeld. Het is een aangrijpend en ontroerend dagboek geworden. Zeer persoonlijk, maar nooit flauw sentimenteel. Je raakt betrokken bij het verhaal van een vader en zoon. Je leeft je helemaal in, zoals je dat ook bij een erg goede film kunt. Prachtig gefotografeerd, mooie teksten, intiem. Een goed voorbeeld hoe je met fotografie en tekst kunt omgaan. Maar bovenal een mooi eerbetoon aan zijn vader.